Dit weekend met Nele en haar zus lag al een tijdje vast. Vorig jaar deden we een gelijkaardige trip in de streek rond Rochaut en Bouillon. Deze keer koos ik voor de streek rond de Haute Lesse. Dit voor verschillende redenen: ik had reeds een topografische kaart van dit gebied, mijn buurman heeft een stuk bos in Daverdisse waar we onze tent kunnen opzetten én ik had een leuk verslag gelezen op Debbie haar website.
Vandaag vertrekken we pas rond half elf. We besluiten om redelijk laat te vertrekken zodat we fris kunnen vertrekken. Anneleen had gisteren immers een trouwfeest en ik ben net terug van de Wildhorn in Zwitserland. Een extra uurtje slaap is dus welkom. Rond de middag komen we in Wellin aan. Dit dorpje ligt net naast de autostrade en we stoppen hier nog even om iets te eten. Na de croque monsieur en de spaghetti rijden we nog 10 minuten verder naar het vertrekpunt van onze tocht: Honnay. Eigenlijk heb ik niks uitgestippeld. Het idee is om vandaag van Honnay naar Daverdisse te gaan. Hoe we daar geraken zoek ik onderweg wel uit aan de hand van de topografische kaart en het kompas op m'n Suunto.
Achter de kerk van Honnay parkeer ik de auto. Vandaar gaat het licht omhoog door de velden om vervolgens door het Bois Abanet af te dalen tot aan de Gué La Wimbre. We steken dit stroompje over en volgen het even stroomopwaarts door het Bois Les Boules. We stijgen stijgen tot aan de verharde wegen die overgaat in asfalt. 500 meter verder slaan we rechtsaf richting Le Grand Vivier en vervolgen de weg tot in het dorpje Fays-Famenne. We stappen het dorp door en aan het kappelletje steken we de drukke baan over. Het pad stijgt hier tot 360 meter boven zeeniveau waarna het opnieuw afdaalt tot in Daverdisse. Net onder dit dorp bezit m'n gebuur een stuk bosgrond waar we vrij in kunnen kamperen.
Het weer was vandaag niet al te best. Deze ochtend wat regen maar de rest van de dag bleef het relatief droog. We slaan voor de zekerheid ons tent op onder een afdakje waar een picknicktafeltje onderstaat. In het dichte dennenbos vinden we voldoende droog hout om te stoken. Gelukkig maar. Ik heb het verkeerde gasflesje mee waardoor we nu moeten koken op het houtvuur. Met wat improviseren slagen we erin een stabiele opstelling te vinden waarbij de kokpot mooi boven het vuur hangt. Na het eten blijven we nog even rond het vuur zitten. Anneleen is nog moe van het feest afgelopen nacht en kruipt de tent in. Nele en ik volgen wat later...
Vannacht heeft het constant geregend. Vanbinnen is de tent perfect droog. Maar het buitenzeil is kletsnat. Ik kruip als eerste uit de tent de regen in. Ik haal al de regenkledij uit de rugzak om droog te blijven. De meisjes staan wat later op. Deze nacht is ook Koen, de broer van mijn gebuur, toegekomen. Samen spannen we een extra zeil over het afdak van takken. We overleggen wat we vandaag gaan doen. Het weer ziet er niet al te best uit, de tent is nat en onze kookbrandstof is op. Koen bezit ook een gite wat verder in Chanly. Hij stelt voor dat we daar komende nacht op de zolder van het tuinhuis slapen. Hij verzekert ons dat er een vuurkorf en veel droog brandhout is. We twijfelen niet lang...
Nadat alles ingepakt wandelen we naar het centrum van Daverdisse waar we de Lesse oversteken. Na de brug klimmen we direct het bos Boiseri in. We volgen de weg richting Noorden over de Tienne de Chassepierre. Hier slagen we rechtsaf door Al Charmouye tot op de verharde autoweg die Daverdisse met Halma verbindt. Hier slaan we rechts af om vervolgens links aan te houden en opnieuw de Lesse over te steken. Aan een mooi landhuis slaan we linksaf (de weg loopt over de oprit van het huis) en duiken opnieuw de bossen in. We volgen hier stroomopwaarts een zijstroompje van de Lesse en slaan na een tweetal kilometer links af door een steile geul omhoog. We klimmen tot op 375 
meter, het hoogste punt van de tocht. Plots is de weg versperd door massa's recent omgezaagde dennenbomen. Er zit niks anders op dan ons een weg te banen door dit naar hars reukende landschap. Wat later moeten we opnieuw een fleurende plaats over: een koeienwei. Volgens de kaart zou hier een wegje moeten lopen maar dat vinden we niet. We gooien de pakken over de draad en kruipen er zelf onder. We steken de wei over en kruipen opnieuw over de draad. Anneleen kan het niet laten om in een vers gedraaide koeiendrol te stappen. Haar nieuwe Hanwag's zijn onmiddelijk gedoopt. Ondertussen is het weer verbeterd en naderen we de velden rond Chanly. We vinden vlot de gite Les 3 Sangliers en installeren ons op de zolder van het tuinhuis. Koen had gelijk. Er is een massa droog hout aanwezig. Daarbovenop lijkt de vuurkorf wel gemaakt voor onze kookpot. We installeren ons in de tuinstoelen en vullen de avond met koken, eten, koken en theedrinken alvorens in onze slaapzakken te kruipen.
Capaciteit
28 bedden verdeeld over 7 slaapkamers
Tarieven
zie website
Adres
Rue De Grupont 100
6920 Chanly (Wellin)
België
Telefoon
+32 (0) 475 43 25 80
Email
les3sangliers@telenet.be
Site
www.les3sangliers.be
Meer informatie
Het vakantiehuis Les Trois Sangliers is gelegen in de dorpskern van Chanly, deelgemeente van de gemeente Wellin. Ideale uitvalsbasis voor grote groepen.
Ik heb ongelooflijk goed geslapen. De tochten en buitenlucht zijn hiervan de oorzaak. Ik zou dit wel elke dag kunnen doen. Vandaag trekken we naar de auto die nog steeds in Honnay staat geparkeerd. Op dit traject geen bossen en zijn we genoodzaakt om af en toe de verharde wegen te volgen. Er zit niks anders op. Van Chanly wandelen we naar Halma. Ik besluit om hier opnieuw wat richting Daverdisse te gaan om zo door het Bois d'Au Mont te kunnen trekken. Het is werkelijk fantastisch weer vandaag en we genieten ten volle. In het dorpje Lomprez slaan we links af en gaan via Barzin verder door de velden naar Honnay. Na een viertal uur stappen staan we opnieuw aan de wagen. We laden alles in, rijden opnieuw naar Wellin waar we onszelf trakteren op een heerlijke pizza.
We hebben een prachtige wandeling gemaakt door velden en bossen, langs kleine riviertjes en over de Lesse, in regen en zonneschijn. Dichte donkere dennenbossen wisselden af met prachtige vergezichten. Deze streek is een echte aanrader en wij komen zeker nog terug. Enige minpuntje, maar evengoed een charme, is het gebrek aan horeca.