Vorig jaar trok ik met Sven voor twee weken naar de Spaanse Pyreneën. Dit jaar besloten we naar Chamonix te gaan. Het plan was om de Mont Blanc te beklimmen vanuit de Italiaanse Gonellahut via de Aiguilles Grises, de Italiaanse normaalroute.
In de late voormiddag arriveert Sven in Belsele. We laden zijn materiaal over, checken nogmaals de meteo (die zeer gunstig lijkt) en gaan nog even langs de supermarkt. Van de grote drukte merken we op de weg niet veel. Vlot gaat het richting Frankrijk en we besluiten na 7 uur rijden net voor Chamonix te kamperen. Via de gps komen we op een erg rustig gelegen Camping Municipal midden in de bergen. In het dorpje is echter een (klein) volksfeest aan de gang waardoor alle horecazaken gesloten zijn. In plaats van een pizza spreken we dan maar, vroeger dan gepland, onze voorraad gedroogd voedsel aan. Sven demonstreert zijn nieuwe brander, de MSR Reactor. Ik ben onmiddellijk onder de indruk. Deze stoof kookt sneller water dan m'n waterkoker thuis. Na het eten trakteert het dorp ons op wat vuurwerk en kruipen we de slaapzak in.
De volgende morgen zitten we tijdig in de wagen richting Chamonix. We rijden na een dik uur het bergdorp binnen. Met wat geluk vinden we nog een parkeerplaatsje op een van de parkings aan de rand van het dorp. We wandelen richting centrum en informeren ons bij het Office de Haute Montagne (OHM). Tot onze verbazing krijgen we te horen dat de weersvoorspellingen totaal niet stabiel blijken te zijn. We besluiten om richting Refuge des Conscrits te gaan, waar we kunnen acclimatiseren en van daaruit verdere beslissingen maken.
Op de parking bel ik naar de refuge. Ik krijg te horen krijgen dat er die nacht geen plaats meer is. We besluiten dan maar met de tent richting hut te trekken en daar in de buurt te bivakkeren. Meer vrijheid en rust maar een pak meer gewicht. Terug in de wagen gaat het richting Contamines-Montjoie waar we onze auto plaatsen op de parking van Le Cugnon (1100m). Na heel wat reorganiseren, afwegen en selecteren lukt het mij om al mijn materiaal, touw, tent, stokken,... in of aan m'n Haglofsrugzakje van 35l te steken of hangen. Zwaar bepakt zetten we de aanloop in. Van hieruit is het een kleine zes uur klimmen tot aan de Refuge des Conscrits, gelegen op 2602 hoogtemeters. We moeten dus 1500 hoogtemeters stijgen met onze autobenen en zware rugzak. Ondanks de warmte gaat het redelijk vlot. We lopen het grootste deel van de tocht tot aan de Refuge Tré la Tête (1970m) door bos. De zon staat echter op haar hoogste punt waardoor het toch nog erg warm is. Na de Refuge Tré la Tête stijgen we boven de 2000 hoogtemeters en verandert het landschap. Van hier klimmen we hoger de vallei in richting Glacier de Tré la Tête. Al snel komen we op de gletsjer uit die we langs de zijmorene volgen tot aan de laddertjes. Een alternatief is via de gletsjer omhoog te gaan. We kiezen echter voor de ladders en klimmen zo opnieuw wat hoger. Bovengekomen zien we in de verte al snel de hut verschijnen. We besluiten niet naast de hut te slapen, maar zelf een vlak plaatsje te kiezen met een mooi uitzicht over de gletsjer. Het terrein is steil waardoor het wat zoeken is. Uiteindelijk vinden we een ideaal platformpje dicht bij stromend water en een machtig uitzicht: de ideale locatie voor ons basecamp de komende dagen.
De volgende morgen zijn we genoodzaakt al ons materiaal weer in te pakken. Het is immers verboden te kamperen. Bivakkeren, louter overnachten dus, is wel toegelaten. We ruimen dus alles op en maken een materiaaldepot onder een rots. Hierna zakken we steil af tot op de gletsjer. Deze steken we over. Inbinden is nutteloos. De gletsjer is sneeuwvrij en op dit stuk ook zonder spalten. Vandaag willen we de Aiguilles des Lanchettes beklimmen via de noord-couloir. Een relatief eenvoudige route die ongeveer 800 meter lang is. We klimmen de brede couloir omhoog waarna we aan de sleutelpassage van de route komen: een smalle spleet met uiterst slechte rots. Eerst klimmen we de bergschrund over en gaan dan voorzichtig de couloir in. Afzekeren is niet mogelijk. Na het nodige gevloek komen we eindelijk op de kleine col. Vanhier volgt nog een klein stukje rotsklimmen (max 5a). De kwaliteit van de rots richting top is prima. Ik stel me kandidaat om dit voor te klimmen en hoef onderweg eigenlijk maar één tussenzekering aan te brengen. Na een kwartiertje maak ik relais op 2 nuts en zeker ik Sven die omhoog komt. We volgen nog even de gemakkelijke graat en staan wat later op de Aiguilles des Lanchettes (3073m).
De afdaling die volgt is lang. Ondertussen zit ik stikkapot. Te weinig gegeten en gedronken. Uitgeput kom ik eindelijk terug op de gletsjer die we oversteken. De laatste klim naar de tent is afzien. Het is warm, mijn rugzak weegt als lood en ik ben leeg. Op karakter kom ik boven en zetten we opnieuw ons kamp op. Ik geniet van de zon en was me van kop tot teen met fris smeltwater. Na een uurtje voel ik me herboren en geniet ik de rest van de namiddag van de zon en het uitzicht!
Regio
Mont Blanc-massief, Frankrijk
Hoogte
3073 m
Vertrekpunt
Refuge des Conscrits
Hoogteverschil
700m
GPS coordinaten top
45° 46'13'' N 6° 46' 999'' O
Lengte
stevige dag
Link Camptocamp
www.camptocamp.org
Literatuur
Damilano, F., Snow, Ice and mixed. The guide to the Mont Blanc-range. Volume 2, 2004.
Technisch
De route start vanuit de Refuge des Conscrits. Vandaar wandel je tot op de Glacier Tré-la-Tête die je oversteekt richting normaalroute van de Mont Tondu. Hou wat links en kies een weg naar de brede couloir. Na de couloir kom je op een kleine col waarna je nog 2 touwlengtes rots moet beklimmen om op de top te geraken. Afdalen kan langs de graat richting Mont Tondu of in de wand richting gletsjer.
De volgende dag staan we vroeger op maar eigenlijk nog te laat. Het is erg warm en om 6u00 lopen we in onze T-shirt rond. Vandaag doen we een poging om de Dômes de Miage te beklimmen. We dalen opnieuw af naar de gletsjer en volgen deze tot op de col. De sneeuwkwaliteit is slecht. We twijfelen maar besluiten nog wat verder te klimmen. Ik ga voorop en maak een spoor. Door de warmte zak ik telkens weg wat het allemaal erg vermoeiend maakt. Halfweg passeert een berggids met zijn klanten ons voorbij. We maken snel een praatje en komen te weten dat de condities boven niet beter zijn. We gaan verder en volgen hun spoor bergop, zij het onze bergaf. Wanneer we op de graad komen, moeten we nog een 200 tal meter klimmen. Het is echter reeds na de middag en de sneeuw is zo zacht als dons. De spleten die we eerder overstaken, worden gevaarlijker met de minuut. We besluiten even te genieten en terug te keren. Het zal voor een andere keer zijn.
Regio
Mont Blanc-massief, Frankrijk
Hoogte
3673 m
Vertrekpunt
Refuge des Conscrits
Hoogteverschil
1000m
GPS coordinaten top
45° 81'420'' N 6° 79' 540'' O
Lengte
stevige dag
Link Summitpost
www.summitpost.org
Literatuur
Damilano, F., Snow, Ice and mixed. The guide to the Mont Blanc-range. Volume 2, 2004.
Algemeen
De Dômes de Miage zijn twee alpentoppen in het massief van de Mont Blanc. De gehele bergrug is meer dan drie kilometer lang en bevat zes toppen waaronder de l'Aiguille de la Bérangère (3425m) en de vijf andere Domes. De overschrijding van de sneeuwgraat tussen de verschillende Domes wordt beschouwd als een van de mooiste ter wereld.
Technisch
De normaalroute start vanuit de Refuge des Conscrits. Vandaar wandel je tot op de Glacier Tré-la-Tête en klim je verder omhoog richting Col des Dômes. Vanhier volg je de sneeuwgraat tot op de l'Aiguille de la Bérangère. Je kan ook in de andere richting de graat volgen richting de Bionnassay en de Mont Blanc. Overnachten is dan mogelijk in de Refuge Durier.
In de namiddag besluiten we de dag erop naar huis te rijden. De sneeuwcondities zijn niet goed en het weer is onstabiel. We stoppen met rantsoeneren nu alle resterende voorraden ook terug naar beneden moeten worden gedragen. We drinken thee, soep en maken verschillende zakjes klaar.
De dag erna is het gevoelig frisser. We ruimen de tent op en trachten alles opnieuw in onze rugzakken te krijgen. Voor de derde maal dalen we af naar de gletsjer. We laten de trapjes voor wat ze zijn en dalen af over de gletsjertong. Redelijk steil, maar met de nodige voorzichtigheid staan we beneden. We zoeken ons vervolgens een weg over het puin en steken na een tijdje opnieuw de gletsjer over om terug op het padje uit te komen. Aan de Refuge Tré la Tête houden we even halt om bij te tanken. De afdaling gaat vlot en kort na de middag staan we opnieuw aan de wagen. Ondertussen verneem ik het nieuws dat er gisteren 9 mensen zijn omgekomen in een lawine op de Mont Maudit. Zouden de condities daar ook zo slecht geweest zijn? In Contamines-Montjoie drinken we een frisse pint en kopen we een Frans brood met een salami en Tomme de Montagne. We picknicken op de parking en vertrekken huiswaarts. De rit verloopt vlot. Amper verkeer naar het noorden. Laat op de avond komen we thuis aan.
Gebruikte kaarten en gidsen
De topografische kaart die ik heb gebruikt voor deze tocht:
Daarnaast is de klimgids van Francois Damilano onontbeerlijk voor elke alpinist in de bergen rond Mont Blanc:
Weersvoorspellingen
Van levensbelang in de bergen zijn de weersvoorspellingen. Er zijn een aantal websites die bruikbaar zijn:
In de bergen gaat het nooit zoals je thuis hebt gepland. Plannen wijzigen en bijstellen is vaak nodig. Daarom geen frustraties. We hebben vier dagen genoten van het hooggebergte en de Mont Blanc zal er volgend jaar ook nog wel liggen. Weer een ervaring rijker.