Avonturen  //  Du pain, du vin et des montagnes

Du pain, du vin et des montagnes: langs uitgesneden kloven, uitgestorven dorpen en besneeuwde bergtoppen

Verkennen van het Parc National du Cevennes en de Gorges Du Tarn via de GR 68 en de Stevensonroute

Na een lange, koude winter beslissen we om de eerste week van april naar het zuiden te rijden. We trekken via de Gorges Du Tarn naar het Nationaal Park van de Cevennen waar we een vierdaagse trektocht maakten. Kort voor vertrek zien de weersvoorspellingen er niet al te gunstig uit. We besluiten het er maar op te wagen en vertrokken vrijdagnacht richting Zuid-Frankrijk.

Nationaal Park van de Cevennen

De streek van de Cevennen is gelegen in het Centraal Massief in Zuid-Frankrijk en spreidt zich grotendeels uit over het departement Lozère en in mindere mate over de departementen Hérault en Gard in de regio Langueodc-Roussillon. Recent (2011) werd het park opgenomen op de UNESCO werelderfgoedlijst als Mediterraans agro-pastoraal cultuurlandschap.
Het gelijknamige Nationaal Park Cevennen werd op 2 september 1970 opgericht en beschermt ruim 900 km2 natuurpracht. Het hoogste punt van dit park is de Mont Lozère (1699m). Met de unieke fauna en flora, de laagste bevolkingsgraad van Frankrijk en de prachtige, oude dorpjes is dit een uitgelezen gebied voor wandelaars op zoek naar rust.

Gorges Du Tarn

We beginnen onze trip in La Malène, een klein oud dorpje diep in de Gorges du Tarn. Dit dorpje is vaak het vertrekpunt voor kanotochten op de Tarn. Wij komen echter toe in de regen en besluiten na een korte verkenning verder te rijden door de machtige Gorges Du Tarn richting Sainte-Enimie. Dit dorpje behoort tot de mooiste van Frankrijk en is tevens een vertrekpunt voor kanotochten op de Tarn. Ondertussen is het opgehouden met regenen en besluiten we na een bezoek aan de lokale toeristische dienst, toch nog een tocht te maken.

In de late middag komen we opnieuw in het dorpje aan en beslissen we door te rijden via de Gorges Du Tarn tot in Florac, het beginpunt van onze vierdaagse. Het toeristische seizoen is duidelijk nog niet gestart waardoor we niet direct slaapplaats vinden. De Gite Communal is gesloten. Gelukkig vinden we een alternatief aan de overkant van de straat. We passeren eerst nog even langs de supermarkt, maken gebruik van de keuken in de gite en kruipen vroeg onder de wol.

Rondom en over de Mont-Lozere via de GR68 en de GR 70

De GR68 is een lange afstandspad van 6 dagetappes rondom de hoogste berg van de Cevennen, de Mont LozÈre (Sommet de Finiels). De tocht is ook gekend als de Tour du Mont Lozère en maakt een lus van 110 kilometer door het noordelijke deel van de Cevennen.
De GR70 is gekend als de Stevensonroute en verbindt Le Puy en Velay in het noorden met Saint Jean du Gard in het zuiden. Gespreid over 12 wandeldagen leg je een afstand van ruim 250 kilometer af.

Wij besluiten een combinatie van de GR 68 en de GR70 te lopen. Starten doen we in Florac, gelegen aan de Tarnon, waar we de GR68 oppikken. Van de Col de la Planete tot in Le Bleymard volgen we de GR70. Vanaf Le Bleymard volgen we opnieuw de GR68 terug tot ons startpunt Florac.

Dag 1: Florac (546m) - Signal du Bougés (1421m) - Pont-de-Montvert (875m)

Hoogteverschil: 875 m stijgen, 546 m dalen
Lengte: 24 kilometer
Duur: 8 uur

Op zondag 31 maart vertrekken we met de rugzak uit Florac. In de plaatselijke boulangerie slaan we eerst nog wat versgebakken stokbrood in. Ter hoogte van de plaatselijke supermarkt parkeren we de auto. De buren verzekeren ons dat ze de komende dagen onze wagen in het oog zullen houden zodat we met een gerust hart de brug oversteken en inpikken op de GR68.

Vanuit Florac gaat de GR68 onmiddelijk stevig bergop. We wandelen door bossen met af en toe een prachtig uitzicht op de Tarnon en het dorp onder ons. Na ruim 400 geklommen hoogtemeters steken we de Montagne de Lempezou (934m) over en laten we het dal van de Tarnon achter ons. We wandelen een hele tijd door het Foret Domaniale de Ramponenche. De bewoling trekt open en op de Col du Sapet is het prachtig weer. We zijn ondertussen al een paar uur aan het stappen en besluiten op Le Sapet (1114m) te picknicken.

We zetten de route verder en klimmen door een prachtig loofbos geleidelijk aan hoger. De laatste 200 hoogtemeters naar de Signal du Bougés (1421m) stampen we ons door de sneeuw een weg naar boven. Het is prachtig weer en we genieten volop van de natuur. We dalen af door een besneeuwd naaldbos tot op de Col de La Planete (1292m). Hier slaan we rechtsaf en gaan we over op de GR70. Er volgt een lange afdaling door dicht bos tot op La Cham de L'Hermet, een prachtige, wilde vlakte.

In de avondzon genieten we op La Cham de L'Hermet van een korte pauze waarna we de laatste meters van de dag pittig afdalen tot in Le Pont-de-Montvert. Het dorp lijkt uitgestorven. Het toeristische seizoen is duidelijk nog niet van start. We zoeken en vinden de Gite Communal maar die blijkt verhuurt te zijn voor een familiefeest. We trekken opnieuw het dorp door op zoek naar de Gite du Chastel. Gelukkig slagen we erin de eigenaar te contacteren die ons met plezier een kamer verhuurt. Daarbovenop geeft hij ons een lift terug naar het dorp waar we, na wat zoeken, een hotel/restaurant vinden dat nog eten opdient. Het menu is betaalbaar en dan ook snel besteld. Het eten is eenvoudig maar het smaakt ons enorm. Als laatste vertrekken we uit het restaurant en wandelen nog een kwartiertje tot de gite.

Dag 2: Le Pont-de-Montvert (875m) - Sommet de Finiels (1699m) - Le Bleymard (1069m)

Hoogteverschil: 824 m stijgen, 630 m dalen
Lengte: 20 kilometer
Duur: 7 uur

Vandaag staat de overschrijding van de Mont Lozere op het programma. Vanuit Le Pont-de-Montvert volgen we gedurende 1,5 kilometer de verharde weg naar het noorden, richting het dorpje Finiels. Voorlopig is het droog, maar de top voor ons ligt verscholen in dikke, dreigende wolken. We slaan linksaf en volgen de GR70 tot aan een rivier waar we over moeten. Door het hoge water zijn de stapstenen niet begaanbaar. We klimmen tevergeefs stroomopwaarts op zoek naar een oversteekplaats en besluiten dan maar via de verharde weg tot in Finiels (1221m) te stappen. We volgen opnieuw de GR-markeringen en verlaten het dorpje langs de westkant. Onderweg komen we een local tegen die ons waarschuwt voor de mist en sneeuw op de top en informeert of we wel zeker kaart en kompas bijhebben. We stellen hem gerust en klimmen gestaag omhoog voorbij Le Travers de L'Homme tot aan de abri Forestier waar halt houden om wat te eten.

Ondertussen neemt de sneeuw en bewolking toe. De temperatuur daalt gevoelig. Langs een erg smal wegje (GR70) klimmen we steil omhoog richting Sommet de Finiels. Het pad is niet meer duidelijk en wanneer we boven de boomgrens uitkomen, is de zichtbaarheid afgenomenen tot amper 3 meter. We oriënteren ons met kaart, kompas en hoogtemeter. Aangezien de afdaling geen potentiële gevaren inhoudt (geen rotsen, kliffen of lawinegevaar), besluiten we toch een poging te wagen om de top te bereiken. We blijven dicht bij elkaar en elke twee minuten controleer ik kompas en hoogtemeter. In een complete whiteout bereiken we de top van de Mont Lozere, de Sommet de Finiels (1699m). De wind waait stevig, we nemen snel een foto en besluiten onmiddelijk weer af te dalen. We volgen opnieuw het kompas naar het noordoosten en komen een half uur later en 200 meter lager perfect op de GR70 uit. Dit is tevens de normaalroute om de top te bereiken in de omgekeerde richting. Dit pad is goed gemarkeerd met hoge, makkelijk te onderscheiden stenen.

Na een vermoeiende afdaling komen we aan in het Station Du Mont Lozere, het vertrekpunt voor allerlei activiteiten op de berg. Het is ondertussen beginnen sneeuwen en we trakteren onszelf op een warme chocolademelk in het cafétje. Nog 5 kilometer tot in Le Bleymard. De rest van de tocht gaat door dicht begroeid bos tot in Le Bleymard. We gaan op zoek naar een slaapplaats. Maar op paasmaandag is dit een hopeloze opgave. Zowel de gite communal, de private gite als de twee hotels zijn allen gesloten. De vermoeidheid begint te wegen waardoor we besluiten ergens aan te bellen. Onmiddelijk worden we geholpen door een dame. Ze kan ons niet laten overnachten maar doet snel wat telefoontjes. Een kwartier later zitten we in de auto richting Les Alpiers. Een pittoresk dorpje iets verder op de GR70 waar we kunnen overnachten in een mooie, betaalbare gite. Er zijn geen winkels meer open dus besluiten we voor de half pension formule te gaan. We krijgen die avond lekkere, lokale kost voorgeschoteld, spenderen de avond aan de kachel en kruipen moe maar opgewarmd in onze slaapzakken.
De volgende ochtend ontbijten we samen in het huis van de uitbaters en aanvaarden we dankbaar een aangeboden lift naar Le Bleymard.

Dag 3: Le Bleymard (1068m) - Auriac (1189m) - La Fage (1212m)

Hoogteverschil: geen al te grote hoogteverschillen, wel korte stevige afdalingen en beklimmingen
Lengte: 23 kilometer
Duur: 8 uur

Bewolkt en af en toe regenbuien. Het weer vandaag is verre van schitterend. We bevoorraden ons eerst bij de lokale supermarkt en reserveren onze gite voor vanavond in La Fage. Met goede moet hijsen we de rugzakken op de rug en starten onze dag. We beginnen onmiddelijk met een erg pittige klim om vervolgens af te dalen naar Orcières, een karaktervol maar doods dorpje waar we een goed uur later aankomen. We wandelen verder langs de grens van het Nationaal park tot aan het verlaten spookdorp Lozerette. Hier slaan we rechtsaf en dalen steil af tot in het dal. We steken een aantal kleine riviertjes over en klimmen opnieuw tot in Oultet. De volgende stop is Auriac, een oud dorpje te midden de prachtige natuur waar ook een gite beschikbaar is. We besluiten hier te eten en wat uit te rusten.

Na Auriac klimmen we opnieuw omhoog tot op Les Sagnoles. We lopen in de wolken, het is niet al te warm en vaak is het stampen door de sneeuw. Toch is dit puur genieten. De natuur is wild en uitgestrekt. De kleuren in combinatie met de mist doen me vaak denken aan Wales. Maar het is zwaar. We stampen ons een weg over de GR68 en zijn allen blij wanneer we na 23 kilometer bij het kruispunt Croix des Faux aankomen waar we afslaan naar La Fage. In dit kleine dorpje is een gite alsook enkele kamers te huur. Er valt echter niemand te bespeuren. Na een tijdje zoeken doorheen het dorpje vinden we via via de boerin die de gite uitbaat. We worden erg vriendelijk onthaalt en installeren ons in de gite. Onmiddelijk steken we de kachel aan en nemen we een warme douche. In het keukentje maken we spaghetti klaar en kruipen onder de wol. We zijn helemaal alleen in de gite en kiezen een slaapplaats uit de vele bedden op het lager.

Dag 4: La Fage (1212m) - Florac (546m)

Hoogteverschil: 666 m dalen
Lengte: 15 kilometer
Duur: 5 uur

Vandaag staan we op met helder blauwe hemel. Vanuit La Fage wandelen we opnieuw naar Croix des Faux vanwaar we opnieuw de GR68 oppikken. Het is fantastisch mooi weer en het landschap is betoverend. De etappe vandaag is 1 lange afdaling. We lopen over een prachtige heuvelkam bezaait met menhirs en dolmen, steken steken frisse bergriviertjes over en wandelen door het groene bos van de Gorges du Tarn. De laatste kilometers tot in Florac dalen we af door een brede track doorheen het bos. We steken de brug over de Tarn over en wandelen de laatste meters over verharde weg tot aan de auto.

Verdere praktische informatie

Gebruikte kaarten en gidsen
De topografische kaart die ik heb gebruikt voor het uitstippelen van onze vierdaagse trek:
- IGN 2739OT: Mont Lozere. 1:25 000.

Dit is een zeer gedetailleerde en nauwkeurige kaart met aanduiding van gr-routes, campings en gites d'étape.

Daarnaast zijn er nog een aantal wandelgidsen te verkrijgen. Naast de topografische kaart maakte ik ook gebruik van de GR-wandelgidsen:
- Topo-guide GR68: Tours du Mont Lozere, des Causses Mejean et du Sauveterre. Gorges du Tarn. Parc national des Cevennes (Ref. 631)
- Topo-guide GR70: Le chemin de Stevenson. Parc national des Cevennes (Ref. 700).