Deze bijdrage werd geschreven door Steven Eerdekens.
Snowdonia: ik weet niet meer wie me een half jaar geleden de tip gaf, maar ik had er voordien nog nooit van gehoord.
Op zoek naar een bestemming voor een stapvakantie waren eerst Ierland, Zweden en Schotland kort de revue gepasseerd. Uiteindelijk gaf een artikel op theoutdoors.be de doorslag. Snowdonia, het mooie 'National Park' in North Wales, dat was wel spek voor onze bek. Tom en Rudy hadden meteen toegezegd. Jos kon zich eerst niet committen vanwege een onzekere planning, maar enkele weken voor vertrek ging daar ook het licht op groen.
Koen, de auteur van de blog, raadde me aan om het boek Great Mountain Days in Snowdonia, van Terry Marsh aan te schaffen. Een gouden tip, want hieruit zouden we de mosterd halen voor onze wandelingen.
Om 19u vertrok de nachtboot van P&O vanuit Zeebrugge richting Hull. Een hele relaxe formule van reizen vonden wij. We hadden een kajuit van vier personen geboekt, inclusief een uitgebreid avondbuffet en een typisch 'English breakfast'.
Geen vermoeidheid te bespeuren toen we rond 9u (Engelse tijd) de boot afreden. Omdat we al een hele afstand hadden afgelegd, was het maar een viertal uurtjes rijden tot op onze bestemming: een cottage in Rhoslan, tussen Crieccith en Porthmadog, net buiten het National Park. Thuis had ik al een aantal wandelingen voorbereid en er GPS tracks van gemaakt. Na aankomst was het dus slechts een kwestie van schoenen aantrekken en drinkbussen vullen.
Om half vier stonden we aan de start van onze eerste tocht: een opwarmertje van ruim 9km, walk 22 uit het boek Great Mountain Days in Snowdonia.
Verrassend hoe je na enkele honderden meters vanaf de parking al in de prachtige natuur vertoeft.
De zon en de schaapjes lieten zich regelmatig zien, dit was een mooie start !
Overzicht:
- Afstand: 9 kilometer
- Hoogste punt: 292 meter
- Laagste punt: 16 meter
- Positieve hoogtemeters: 314 meter
- Negatieve hoogtemeters: 306 meter
De weersvoorspellingen waren een hele tijd niet goed, maar toen ik de avond ervoor nog eens ging kijken, zag het er een stuk beter uit. De korte tocht die we voorzien hadden, werd ingeruild voor eentje met meer uitdaging. Dit zou onze mooiste wandeling worden. Die dag heb ik ook de mooiste foto's kunnen maken. Het was bewolkt, met af en toe een zonnetje, maar er viel geen druppel regen. Op en top Snowdonia!
De wandeling was gebaseerd op walk 24 uit het boek Great Mountain Days in Snowdonia. Af en toe maakten we een (serieuze) zijsprong om een geocache op te pikken. De extra hoogtemeters hadden we er graag voor over.
Deze tocht (en ook alle anderen) hadden we vooraf op onze GPS geladen. De tracks had ik, op basis van het Snowdonia boek, met de hand (muis) getekend. Geen overbodige luxe, want regelmatig was er geen weggetje te bespeuren en er is nagenoeg niets aangegeven. Zonder GPS of een goede kennis van kaart en kompas kan je hier best niet aan beginnen!
Moe maar voldaan schoven we's avonds onze voeten onder tafel in The Goat Inn voor een lekker lammetje. Er werd heel wat afgelachen, de sfeer zat erin !
Overzicht:
- Afstand: 15,5 kilometer
- Hoogste punt: 700 meter
- Laagste punt: 160 meter
- Positieve hoogtemeters: 835 meter
- Negatieve hoogtemeters: 835 meter
Op het menu die dag: de Snowdon, met zijn 1085 meter de hoogste berg van Wales. De zon was volop van de partij. Walk 3 uit het boek beschrijft de meest uitdagende, maar ook de meest rustige route. Veel rustiger dan de Pen-y-Pass. Voor we het laatste steile stuk naar de top aanvingen, maakten we nog een zijsprongetje naar een T4,5 cache. Dank u Jos en Rudy om ons de laatste meters te besparen. Het leek me iets te gevaarlijk. Het laatste stuk naar de top van de Snowdon was loodzwaar, mede door de vele losliggende stenen.
Op een gegeven moment hoorden we Jos roepen dat er een rotsblok naar beneden kwam. Iedereen was gelukkig alert (roepen en wegduiken), en het gevaarte miste één van onze achterliggers op nog geen haar. We waren allemaal een tijdje onder de indruk... De top werd probleemloos gehaald en vrijwel meteen achter ons gelaten. Het was er immers een drukte van jewelste: tal van toeristen hadden via een treintje langs de andere flank ook de top 'bereikt'. Bovendien was het er windstil en waren de midges ons niet zo goed gezind. De terugweg leidde ons via een ander, mooier pad terug naar beneden.
Wederom een mooie dag. We waren allemaal moe, maar daar waren we voor gekomen.
Ons tweede lammetje, in de Union Inn ditmaal, hadden we dubbel en dik verdiend.
Overzicht:
- Afstand: 14,8 kilometer
- Hoogste punt: 1087 meter
- Laagste punt: 66 meter
- Positieve hoogtemeters: 1104 meter
- Negatieve hoogtemeters: 1106 meter
Als afsluiter was het de bedoeling om het wat rustiger aan te doen. Tom had zijn improvisatietalent aangesproken en zelf een wandeling 'gefabriceerd', welliswaar met de nodige kilometers maar zonder de hoogtemeters van de dagen ervoor. Maar bovenop de top van de Moelfre lag een geocache te blinken, dus werd er na enkele kilometers al van de track afgeweken. Loodzwaar was het, moeilijker zelfs dan de dag voordien, had ik de indruk. Maar wellicht speelden de vermoeide spieren hier een grote rol. Het landschap was anders, maar ook heel mooi op zijn manier.
's Avonds trokken we terug naar de Union Inn. Een lamsbout en een lamssteak hadden we al gehad, maar een lamsstoofpotje (pikant maar lekker!), dat was nieuw!
Overzicht:
- Afstand: 11,1 kilometer
- Hoogste punt: 599 meter
- Laagste punt: 169 meter
- Positieve hoogtemeters: 492 meter
- Negatieve hoogtemeters: 493 meter
En toen zat het er al op. Het was prachtig ! Volgend jaar op naar andere oorden.